نقش اینترنت در زندگی روزمره (قسمت اول)

دنیای اینترنت وجود ما را زیر و رو کرده است. ارتباطات را متحول کرده است، تا جایی که در حال حاضر رسانه ترجیحی ما برای ارتباطات روزمره است. تقریباً در هر کاری که انجام می دهیم، از اینترنت استفاده می کنیم. سفارش پیتزا، خرید تلویزیون، اشتراک گذاری لحظه ای با یک دوست، ارسال عکس از طریق پیام فوری. قبل از تکنولوزی اینترنت، اگر می‌خواستید از اخبار مطلع شوید، باید صبح که دکه روزنامه‌فروشی باز می‌شد، به سمتش می‌رفتید و یک نسخه محلی می‌خریدید که اتفاقات روز قبل را گزارش می‌کرد. اما امروز یک یا دو کلیک برای خواندن روزنامه محلی شما و هر منبع خبری از هر کجای دنیا که تا دقیقه به روز شده است کافی است.

خود اینترنت متحول شده است. در روزهای اولیه خود - که از منظر تاریخی هنوز نسبتاً جدید هستند - یک شبکه ثابت طراحی شده بود تا محموله کوچکی از بایت ها یا یک پیام کوتاه را بین دو پایانه ارسال کند. اینترنت یک مخزن اطلاعاتی بود که در آن محتوا فقط توسط کدنویسان خبره منتشر و نگهداری می شد. با این حال، امروزه حجم عظیمی از اطلاعات از طریق این نهنگ الکترونیکی آپلود و دانلود می شود، و محتوای آن بسیار متعلق به ماست، در حال حاضر همه ما مفسر، ناشر و خالق هستیم.

دامنه اینترنت در دهه‌های 1980 و 1990میلادی، گسترش یافت و قابلیت‌های فناوری اطلاعات دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی و بعداً نهادهای عمومی، مؤسسات و شرکت‌های خصوصی از سراسر جهان را در بر گرفت. اینترنت رشد بسیار زیادی را تجربه کرد. این دیگر یک پروژه تحت کنترل دولت نبود، بلکه بزرگترین شبکه کامپیوتری در جهان بود که شامل بیش از 50000 شبکه فرعی، 4 میلیون سیستم و 70 میلیون کاربر است.

ظهور وب 2.0 در دهه اول قرن بیست و یکم خود انقلابی در تاریخ کوتاه اینترنت بود که باعث افزایش رسانه های اجتماعی و سایر ابزارهای ارتباطی تعاملی و مبتنی بر جمعیت شد.

اینترنت دیگر تنها به تبادل اطلاعات مربوط نمی شد: این یک ابزار پیچیده چند رشته ای بود که افراد را قادر می ساخت محتوا ایجاد کنند، با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و حتی از واقعیت فرار کنند. امروزه، ما می‌توانیم داده‌ها را از یک سر دنیا در عرض چند ثانیه ارسال کنیم، ارائه‌های آنلاین انجام دهیم، در «جهان‌های بازی» موازی زندگی کنیم و از تصاویر، ویدیو، صدا و متن برای به اشتراک گذاشتن زندگی واقعی‌مان استفاده کنیم. در این دنیا هویت اصیل داستان های شخصی عمومی می شوند. مسائل محلی جهانی می شود.

ظهور اینترنت بحثی را در مورد چگونگی تأثیر ارتباطات آنلاین بر روابط اجتماعی به راه انداخته است. اینترنت ما را از قید و بندهای جغرافیایی رها می کند و ما را در اجتماعات موضوع محور گرد هم می آورد که به مکان خاصی وابسته نیستند. جامعه ما یک جامعه شبکه ای و جهانی شده است که با فناوری های جدید به هم متصل شده است. اینترنت ابزاری است که ما از آن برای تعامل با یکدیگر استفاده می کنیم و بر این اساس چالش های جدیدی را برای حریم خصوصی و امنیت ایجاد می کند.

فناوری اطلاعات تغییرات اساسی را در سراسر جامعه ایجاد کرده است و آن را از عصر صنعتی به عصر شبکه ای سوق داده است. در دنیای ما، شبکه‌های اطلاعاتی جهانی زیرساخت‌های حیاتی هستند - اما این امر از چه جهاتی روابط انسانی را تغییر داده است؟ اینترنت کسب‌وکار، آموزش، دولت، مراقبت‌های بهداشتی و حتی شیوه‌های تعامل ما با عزیزانمان را تغییر داده است – این به یکی از محرک‌های کلیدی تکامل اجتماعی تبدیل شده است.

تغییرات در ارتباطات اجتماعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اگرچه ابزارهای آنالوگ هنوز در برخی از بخش‌ها جای خود را دارند، فناوری‌های جدید هر روز به پیشرفت خود ادامه می‌دهند و شیوه‌ها و امکانات ارتباطی ما را تغییر می‌دهند - به‌ویژه در میان جوانان. اینترنت همه موانع ارتباطی را از بین برده است. به صورت آنلاین، محدودیت‌های متعارف مکان و زمان ناپدید می‌شوند و طیف گسترده‌ای از امکانات ارتباطی وجود دارد. تأثیر برنامه های کاربردی رسانه های اجتماعی بحث در مورد دموکراسی ارتباطی جدید را برانگیخته است.

توسعه اینترنت امروزه عمدتاً توسط ارتباطات فوری و سیار شکل گرفته است. اینترنت موبایل یک انقلاب تازه است. اتصال جامع اینترنت از طریق تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها منجر به واقعیتی فزاینده تلفن همراه می‌شود: ما به هیچ دستگاه خاصی وابسته نیستیم و همه چیز در فضای ابری است.

هرکسی که در جریان این تغییر رادیکال قرار نگیرد، فرصتی را از دست می دهد.

فرصت های ارتباطی ایجاد شده توسط اینترنت

اینترنت در تمام جنبه های زندگی روزمره ما تعبیه شده است و نحوه تعامل ما با دیگران را تغییر داده است. وقتی وارد دنیای رسانه های اجتماعی شدم، این بینش مرا تحت تأثیر قرار داد. من اولین شبکه اجتماعی خود را در سال 2005، زمانی که در حال اتمام کالج در ایالات متحده بودم، ایجاد کردم - موضوعی سیاسی داشت. قبلاً می‌توانستم ببینم که رسانه‌های اجتماعی در آستانه تغییر روش ارتباطی ما هستند و به ما کمک می‌کنند تا با باز کردن یک کانال جدید که از کانال‌های معمولی عبور می‌کند اطلاعات را به اشتراک بگذاریم.

- اما واقعیت این است که تنها راه مطمئن برای جلوگیری از شکست این است که هیچ کاری انجام ندهیم. من کاملاً معتقدم که اشتباهات به شما کمک می کند تا پیشرفت کنید. اشتباه گرفتن به شما می آموزد که چگونه آن را درست کنید. خلاقیت، سخت کوشی و نگرش مثبت به شما امکان می دهد به هر هدفی برسید.

در سال 2006، پس از نقل مکان به اسپانیا، تونتی را ایجاد کردم. Tuenti (که برخلاف تصور رایج، هیچ ربطی به عدد 20 ندارد؛ مخفف tu entidad، اسپانیایی به معنای موجودیت شما) یک پلتفرم ارتباط اجتماعی برای دوستان واقعی است. از ابتدا، ایده این بود که آن را ساده، مرتبط و خصوصی نگه داریم. این رمز موفقیت آن است.

ارزش واقعی رسانه های اجتماعی این است که می توانید لحظه به لحظه با افرادی که واقعا برای شما مهم هستند در تماس باشید. رسانه های اجتماعی به شما امکان می دهند تجربیات و اطلاعات را به اشتراک بگذارید. آن‌ها افراد و ایده‌ها را فوراً و بدون مرز در تماس می‌گیرند. رفاقت، دوستی و همبستگی - پدیده‌های اجتماعی که از زمان خود بشریت وجود داشته‌اند - از محدودیت‌های متعارف مکان و زمان رها شده‌اند و اکنون می‌توانند به طرق مختلف رشد کنند.

از میان انبوهی از فرصت‌های ارتباطی که اینترنت باز کرده است، ما ظهور رسانه‌های اجتماعی و نحوه ادغام آنها در زندگی روزمره مان را برجسته می‌کنیم. رسانه های اجتماعی فضای شخصی ما را تغییر داده اند و نحوه تعامل ما با عزیزان، دوستان و شرکای جنسی ما را تغییر داده اند. آنها ما را مجبور کرده اند حتی در فرآیندهای اساسی روزانه مانند مطالعه و خرید تجدید نظر کنیم. آنها با پرورش فرهنگ راه اندازی کسب و کار و تجارت الکترونیک بر اقتصاد تأثیر گذاشته اند. آنها حتی راه های جدیدی برای تشکیل جنبش های سیاسی گسترده به ما داده اند.

اینترنت و آموزش

اینترنت با فراهم کردن امکانات نامحدود برای یادگیری، به وضوح بر تمام سطوح آموزشی تأثیر گذاشته است. من معتقدم آینده آموزش یک آینده شبکه ای است. مردم می توانند از اینترنت برای ایجاد و به اشتراک گذاری دانش و توسعه روش های جدید آموزش و یادگیری استفاده کنند که تخیل دانش آموزان را در هر زمان، هر مکان و با استفاده از هر وسیله ای مجذوب و تحریک می کند. با اتصال و توانمندسازی دانش‌آموزان و مربیان، می‌توانیم رشد اقتصادی را سرعت بخشیده و رفاه جامعه را در سراسر جهان افزایش دهیم. ما باید با هم، از طریق یک شبکه، برای ساختن جامعه جهانی یادگیری کار کنیم.

شبکه ها منبعی پایان ناپذیر از اطلاعات هستند. علاوه بر این، اینترنت به کاربران این امکان را داده است که از نقش منفعل سابق خود به عنوان گیرندگان صرف پیام‌هایی که توسط رسانه‌های متعارف منتقل می‌شود دور شوند و به نقشی فعال برسند و انتخاب کنند چه اطلاعاتی، چگونه و چه زمانی دریافت کنند. گیرنده اطلاعات حتی تصمیم می گیرد که آیا می خواهد در جریان بماند یا نه.

دانش آموزان می توانند به صورت تعاملی با یکدیگر کار کنند، بدون محدودیت فیزیکی یا زمانی. امروزه، می‌توانید از اینترنت برای دسترسی به کتابخانه‌ها، دایره‌المعارف‌ها، گالری‌های هنری، آرشیو اخبار و سایر منابع اطلاعاتی از هر کجای دنیا استفاده کنید: من معتقدم این یک مزیت کلیدی در زمینه آموزش است. وب منبعی قدرتمند برای تقویت فرآیند ساخت دانش است.

من همچنین معتقدم اینترنت ابزار فوق‌العاده‌ای برای یادگیری و تمرین زبان‌های دیگر است - این موضوع همچنان در بسیاری از کشورها از جمله اسپانیا یک مسئله حیاتی است و در دنیای جهانی‌شده، تلاش‌های ویژه‌ای برای بهبود می‌طلبد.

اینترنت، علاوه بر اهداف ارتباطی خود، به ابزاری حیاتی برای تبادل دانش و آموزش تبدیل شده است. این فقط یک منبع اطلاعاتی، یا محلی برای انتشار نتایج نیست، بلکه کانالی برای همکاری با افراد و گروه‌هایی است که روی موضوعات تحقیقاتی مرتبط کار می‌کنند.

اینترنت و حریم خصوصی و امنیت

یکی دیگر از مسائل کلیدی پیرامون استفاده از اینترنت، حفظ حریم خصوصی است. کاربران اینترنت نسبت به این بینش که حفظ حریم خصوصی یک امر ضروری در زندگی ماست، حساس تر می شوند.

همزمان با افزایش آگاهی از پیامدهای استفاده از رسانه های اجتماعی، حریم خصوصی در صدر دستور کار قرار گرفته است. در بیشتر مواقع، مردم بدون هیچ ایده واقعی از خطرات شروع به استفاده از رسانه های اجتماعی کردند و فقط از طریق آزمون و خطا - تصادف محض و اشتباهات - آگاه شدند. به نظر می رسد اخیراً هر روز استفاده نامناسب از رسانه های اجتماعی به تیتر اخبار تبدیل شده است. سلبریتی ها نظرات نامناسبی را در پروفایل خود ارسال می کنند، تصاویر و نوارهای خصوصی که به طور گسترده به اینترنت درز کرده اند، شرکت هایی که نسبت به کاربران غرور می کنند و حتی فعالیت های مجرمانه ای که شامل قاچاق داده های خصوصی یا بهره برداری از رسانه های اجتماعی است.

همه این‌ها نشان می‌دهند که - برخلاف آنچه به نظر می‌رسد بسیاری از مردم تصور می‌کنند - امنیت و حریم خصوصی آنلاین بسیار مهم هستند و در آینده مهم‌تر خواهند شد. اگرچه هر کاربر به حفظ حریم خصوصی نیاز دارد، این موضوع به ویژه برای خردسالان حساس است - علیرغم تلاش برای افزایش آگاهی آنها، کودکان همچنان بی‌احتیاطی آنلاین رفتار می‌کنند.

در Tuenti، تنظیمات حریم خصوصی پیش‌فرض در هر حساب کاربری، بالاترین سطح موجود حفاظت از داده است. فقط افرادی که کاربر آنها را به عنوان دوست پذیرفته است می توانند به اطلاعات شخصی خود دسترسی داشته باشند، شماره تلفن خود را ببینند یا تصاویر خود را دانلود کنند. این بدان معنی است که به طور پیش فرض، اطلاعات کاربر برای اشخاص ثالث قابل دسترسی نیست. علاوه بر این، کاربران با روش هایی برای گزارش سوء استفاده پشتیبانی می شوند. هر کاربر می‌تواند نمایه یا عکسی را گزارش کند که توهین‌آمیز، نامناسب یا ناقض شرایط استفاده است: اقدام بلافاصله انجام می‌شود. سوالات امنیتی و حریم خصوصی ظرف 24 ساعت حل می شود.

ما باید بدانیم که پلتفرم های مختلف اینترنتی تجربیات کاملاً متفاوتی را برای حفظ حریم خصوصی ارائه می دهند. برخی از آنها کاملاً باز و عمومی هستند. هیچ اقدامی برای محافظت از اطلاعات شخصی انجام نمی‌شود و همه پروفایل‌ها توسط موتورهای جستجوی اینترنتی فهرست‌بندی می‌شوند.

از سوی دیگر، با توجه به اینکه اکثر پلتفرم های فعال در سطح جهانی بدون محدودیت سنی کار می کنند، من فکر می کنم بحث در مورد اینکه آیا استفاده از رسانه های اجتماعی باید مشمول شرط سنی باشد تا حدودی بی معنی است. چارچوب مقررات اروپا کاملاً متفاوت از ایالات متحده و کدهای آسیایی است. شرکت‌های مستقر در اروپا به سیاست‌های سختگیرانه در خصوص حریم خصوصی و استفاده افراد زیر سن قانونی از رسانه‌های اجتماعی ملزم هستند. هنگامی که قوانین پایه برای همه بازیکنان به طور یکسان اعمال نمی شود، این می تواند به یک نقطه ضعف رقابتی تبدیل شود - برای مثال، رقبای آمریکایی و ژاپنی ما نیازی به اعمال محدودیت سنی برای دسترسی ندارند.

خارج از محدوده کاری که صنعت یا تنظیم‌کننده‌ها می‌توانند انجام دهند، بسیار مهم است که کاربران خودشان مراقب حریم خصوصی داده‌هایشان باشند. به روایتی که اطلاعات دارایی کاربر است، بنابراین کاربر تنها طرفی است که حق کنترل جمع آوری، استفاده و افشای هر گونه اطلاعات مربوط به خود را دارد. به نظر می رسد برخی از شبکه های اجتماعی این واقعیت را فراموش کرده اند - آنها داده ها را می فروشند، حذف یک حساب کاربری را غیرممکن می کنند، یا مدیریت تنظیمات حریم خصوصی را پیچیده و دشوار می کنند. همه چیز باید بسیار ساده تر و شفاف تر باشد.

با زیبیلکا تجربه ای شگفت انگیز از دنیای مجازی کسب کنید