جهان‌های مجازی فرصت بزرگی را برای طراحی محیط‌ها با سبک‌های کاری مختلف و ترویج «برخورد مثبت» و دیدگاه‌های متنوع ارائه می‌دهند. کتاب شیمی کسب‌وکار کریستفورت چهار سبک کار اصلی و نقاط قوت و ترجیحات آنها را مشخص می‌کند و نحوه تعامل با دیگرانی را که دارای انواع مختلف هستند، نشان می دهد. جهان های مجازی، اتاق ها و محتوا را می توان سازماندهی کرد تا شرایط کاری بهینه را برای هر نوع فراهم کند و همکاری هماهنگ تر بین سبک های مختلف را تشویق کند. محیط‌های مجازی همچنین مزایای دسترسی پیشرفته را فراهم می‌کنند و پتانسیل مقیاس‌سازی تجربیات را برای طیف وسیع‌تری از شرکت‌کنندگان و کارشناسان افزایش می‌دهند.
بنابراین، تجربیات آزمایشی به دنبال ترکیبی از اصول تعامل از واقعیت فیزیکی ما با خلاقیت، انعطاف‌پذیری و پتانسیل فراتر از واقعیت مجازی است.
به دنبال دنیای مجازی برای فعال کردن ارزش سهام
هدر هزلی و دان مونرلی از استادان آینده یادگیری دانشگاه ایالتی آریزونا، آینده یادگیری را در سه تا پنج سال آینده متصور شده اند و حداقل محصولات قابل دوام را با منبع داوطلبانه هدایت می کنند که ممکن است در ابزارهای آینده مقیاس شوند و دانشجویان ASU را قادر به تعامل با یکدیگر و معلمان خود کنند. روشی عادلانه تر و پیشرفته تر. این آزمایشگاه 62 خلبان همزمان را اجرا می کند و جوامع تمرینی را در بسیاری از فناوری ها ایجاد می کند، اما یادگیری همه جانبه و فناوری های همهجانبه در جلوی ذهن هستند. هازلی توضیح می‌دهد: واقعیت گسترده یکی از جریان‌های کاری ما است. با این حال، آنچه یکی از هفت جریان کاری بود، به یکی از برجسته‌ترین جریان‌های کاری تبدیل شده است.
به عنوان بخشی از این جریان کاری، Haseley و Munnerley مسئول میزبانی کنفرانس Learning (Hu) Man بودند، که در آن شرکت کنندگان می توانستند شبکه سازی کنند و در مورد فرهنگ ASU بیاموزند. با توجه به توسعه سریع و مقیاس پذیری ابزار همکاری، تیم توانست این کنفرانس را راه اندازی کند که در آن بیش از 450 شرکت کننده در یک پلت فرم دنیای مجازی ایجاد شده در شش ماه شرکت کردند.
آنچه آنها کشف کردند این بود که مردم برای تعاملات بی‌نظیر ارزش زیادی قائل هستند و این فناوری را برای تسهیل ساعات اداری، یادگیری و خدمات ایده‌آل می‌سازد. و آنها توانستند یک کنفرانس سرگرم‌کننده پر از موسیقی برگزار کنند و شش گروه دیگر شرکت‌کنندگانی را که احتمالاً از پلتفرم ویدئوکنفرانس یکپارچه به دنیای مجازی تماس می‌گرفتند، دعوت می‌کردند. یکی دیگر از ویژگی‌های جذاب و انسان‌ساز: خدمات دربانی که با ورود به دنیای مجازی از شرکت‌کنندگان به نام خوش آمد می‌گوید و باعث می‌شود در محیط احساس راحتی و آرامش بیشتری داشته باشند.
از طریق برنامه‌ریزی، هدفشان افزایش دسترسی، ارائه راه‌حل‌هایی بود که روش‌های متعدد همکاری را امکان‌پذیر می‌کرد: ویدئو کنفرانس، تلفن همراه، زیرنویس‌های بسته و دنیای مجازی. زیبایی دنیای مجازی این است که کاربران را قادر می‌سازد تا مشارکت خود را با استفاده از بسیاری از این فناوری‌ها افزایش دهند، بنابراین هیچ یک از شرکت‌کنندگان در تلاش برای همکاری و برقراری ارتباط با دیگران مجبور به استفاده از فناوری خاصی نمی‌شوند.
موارد استفاده آینده: مدل VICE
پتانسیل دنیای مجازی بسیار زیاد است، اما به طور طبیعی، سازمان‌ها می‌خواهند موارد استفاده را هدف قرار دهند که ممکن است ارزش کاربر یا مشارکت‌کننده ایجاد کند. مدل VICE مشخص می‌کند که چگونه توسعه‌دهندگان و صاحبان مشاغل می‌توانند در مورد موارد استفاده از دنیای مجازی فکر کنند و اطمینان حاصل کنند که آنها بیشترین ارزش را در زمینه ایجاد همکاری و ارتباطات فراهم می‌کنند.
تجسم و دید: کاربران را قادر می سازد در محیطی که در غیر این صورت به آن دسترسی نداشتند، ببینند و تعامل داشته باشند. اکثر تجربیات دنیای مجازی به راحتی این دسته از مدل VICE را بررسی می کنند، زیرا شرکت کنندگان را در محیطی غوطه ور می کنند که تجسم آن در دنیای فیزیکی ممکن است غیرممکن باشد. علاوه بر این، کاربران می توانند مفاهیم و ارائه هایی را تصور کنند که ممکن است ایجاد آنها از نظر فیزیکی چالش برانگیز بوده باشد.
اطلاع رسانی و آموزش: دسترسی بیشتر به مربیان و اطلاعات با ایجاد یک محیط درخواستی برای حضور مربی و کاربر. دنیای مجازی می‌تواند موقعیت‌هایی را شبیه‌سازی کند که ممکن است یک فرد در زندگی واقعی و با گروهی از افراد دچار آن شود. تسهیل‌کننده‌ها و کارشناسان می‌توانند از هر جغرافیایی بپیوندند تا به شرکت‌کنندگان محتوای پیشرو ارائه دهند.
ارتباط و همکاری: کاربران از هر نقطه می توانند در هر زمان و از هر نقطه در یک محیط مجازی با هرکسی تعامل و همکاری داشته باشند. بهترین استفاده برای دنیای مجازی، برقراری ارتباط مداوم و همکاری با دیگران در هر زمان و از هر مکان است، همانطور که موارد استفاده مثال ما نشان داده است. تکرار این مبادله می‌تواند به شرکت‌کنندگان کمک کند تا مانند دنیای فیزیکی با هم تعامل داشته باشند.
تعامل و سرگرمی: کاربران می توانند با یکدیگر و دنیا به روش هایی درگیر شوند که ممکن است از نظر فیزیکی یا اقتصادی در دنیای فیزیکی امکان پذیر نباشد. علاوه بر این، کاربران می توانند به سرگرمی ها و محتوایی که قبلاً در دسترس نبودند دسترسی داشته باشند. داشتن انعطاف‌پذیری برای طراحی جهان‌های مجازی، توانایی کاربران برای لذت بردن و تعامل کامل با محصول توسعه‌یافته را نشان می‌دهد.
واقعی نگه داشتن آن : چالش های پیش رو
رهبران باید چالش های زیادی را در نظر بگیرند زیرا توسعه دهندگان دنیای مجازی بیشتری ایجاد می کنند و مردم زمان بیشتری را صرف همکاری و برقراری ارتباط مجازی می کنند. برخی از مسائلی که باید در هنگام شناسایی و توسعه موارد استفاده در دنیای مجازی به آنها فکر کنید:
فن آوری
چالش‌های فنی ممکن است میزان توسعه تجربیات کاربر را محدود کند. بسیاری از موانع بر سر راه جهان‌های مجازی احتمالاً از بین خواهند رفت، زیرا 5G سرعت پردازش و پهنای باند بیشتری را امکان‌پذیر می‌کند، اما فناوری دنیای مجازی در حال حاضر در استفاده از مزایای 5G برای ایجاد تجربیات یکپارچه‌تر عقب مانده است. علاوه بر این، سرعت پردازش کامپیوتری مستلزم آن است که کاربران بسیاری از پلتفرم‌های دنیای مجازی را که اساساً پلتفرم‌های بازی هستند، روی هارد دیسک‌های خود دانلود کنند، و برخی از دسترسی کاربران را برای کسانی که ممکن است از پلتفرم‌های مجهز به ابر بهره‌مند شوند، کاهش می‌دهد. با این حال، با پیشرفت‌های محاسبات لبه‌ای که منجر به ظهور وب فضایی می‌شود، این چالش‌ها احتمالاً کاهش خواهند یافت.
در کوتاه مدت، برای ارائه تجربیات واقعاً همهجانبه در دنیای مجازی، فن‌آوری‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی باید به محصولات همهجانبه آماده برای مصرف‌کننده تبدیل شوند. هولوگرافی غوطه ور احتمالاً بیشتر طول می کشد، زیرا دستگاه های حسی مانند توپ های عطری، لمسی و تردمیل های همه جهته.
حریم خصوصی و اخلاق
سازمان‌ها باید هنگام ایجاد محیط‌های دنیای مجازی، حریم خصوصی و اخلاقیات را در نظر داشته باشند، زیرا این مسائل می‌توانند امنیت داده‌ها و مسائل سیستمی را در مورد نحوه شامل یا حذف افراد ایجاد کنند. موضوع بسیار گسترده است، اما برخی از سوالاتی که در مورد حفظ حریم خصوصی باید در نظر گرفته شود عبارتند از:
در یک دنیای مجازی خاص، یک شرکت‌کننده چه اطلاعاتی درباره یک آواتار یا محتوا می‌بیند؟ این اطلاعات کجا ذخیره می شود؟ چه کسی به داده ها دسترسی دارد؟ چه کسی مالک داده ها است؟
چه فناوری های دیگری اطلاعاتی را که پلتفرم جمع آوری می کند پردازش می کند؟
شرکت کنندگان چگونه می توانند مکالمات خصوصی داشته باشند؟ آیا این مکالمات رمزگذاری شده است؟
آیا حضور یک فرد باید برای سایر شرکت کنندگان در دنیای مجازی قابل مشاهده باشد؟
چه زمانی یک شرکت کننده باید بتواند موقعیت مکانی خود را در دنیای مجازی نمایش دهد؟
چگونه یک شرکت کننده می تواند محتوا و اطلاعاتی را که می بیند دستکاری کند؟
سوالاتی که در مورد اخلاق باید در نظر گرفته شود عبارتند از:
یک محیط چقدر برای شرکت کنندگان در دسترس است؟ چه کسی ممکن است در معرض خطر دسترسی به محیط زیست به دلیل مسائل اجتماعی و اقتصادی باشد؟
آیا محیطی با در نظر گرفتن گنجاندن طراحی می شود؟
چگونه و چه زمانی میزبان داده های رویداد را حذف می کند - و آیا کاربران می توانند داده های خود را حذف کنند؟
فعالیت های آواتار چگونه تنظیم می شود؟
چه نوع برخورد انضباطی برای رفتار نامناسب در دسترس است؟
شرکت کنندگان چه مدت باید اجازه داشته باشند در دنیای مجازی شرکت کنند؟
اینها تنها تعدادی از سوالاتی است که سازندگان دنیای مجازی برای محافظت فعال از حریم خصوصی و اخلاقیات کاربر باید از آنها بپرسند. از آنجایی که فناوری اخلاقی همچنان یک چالش است، تنظیم دنیای مجازی احتمالاً نیازمند سطوح جدیدی از برنامه‌ریزی و کوشش برای محافظت از کاربران در برابر نقض‌های مخرب و غیرعمدی است. یکی از راه‌های غلبه بر این چالش، درخواست ورودی تکراری از متخصصان موضوع و گروه‌های مختلف، با هدف بهبود چرخه‌های بازخورد و کشف سوگیری‌ها و تفاوت‌های ظریف است. به‌علاوه، سیاست‌ها و استانداردها، در حالی که گاهی اوقات گذراندن آن زمان بر و اجرای آن دلهره‌آور است، می‌تواند برای ایجاد یک فضای سازمان‌یافته و مجازی که تجربیات مثبتی را برای همه ارائه می‌کند، ضروری باشد.
سلامتی
سلامتی ملاحظاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد، به خصوص که کاربران مدت زمان بیشتری را در محیط های غوطه ور می گذرانند. خطرات شناسایی شده شامل کاهش فعالیت عصبی، 22 حالت تهوع، 23 اعتیاد دیجیتال، 24 خطرات سلامت روان با قرار گرفتن در معرض محتوای نامناسب یا مزاحمت سایبری، خستگی عضلات سر و گردن، 25 و جفت شدن حس بینایی بین دنیای مجازی و دنیای فیزیکی است. ممکن است استفاده از فناوری‌های همهجانبه برای درمان‌های بهداشتی مزایایی داشته باشد، متخصصان باید اثرات جانبی بلندمدت فناوری‌های همهجانبه و دنیای مجازی را بیشتر مطالعه کنند.
والتر گرین لیف، از آزمایشگاه تعامل انسانی مجازی دانشگاه استنفورد، پیشنهاد می‌کند که برای درک کامل پیامدهای سلامتی صرف زمان طولانی با خیره شدن به صفحه‌های نمایش دو بعدی، باید تحقیقات اساسی انجام شود. او توصیه می کند که مطالعاتی برای تعیین تأثیر طولانی مدت بر مغز و سیستم بینایی انجام شود. گرین لیف توصیه می‌کند تا زمانی که نتایج در دسترس قرار نگیرد، باید دستورالعمل‌هایی ایجاد شود و طراحان باید دوره‌های استراحت را در سیستم‌های دنیای مجازی ایجاد کنند تا خطرات احتمالی را کاهش دهند.
روانشناسی و جامعه شناسی
پذیرش فناوری در دنیای مجازی احتمالاً یک چالش خواهد بود، زیرا کاربران یاد می‌گیرند که چگونه از یک رسانه جدید ارتباط و همکاری به موازات تجهیزات فیزیکی استفاده کنند. مفهوم هویت نیز به چالش کشیده خواهد شد، زیرا شرکت کنندگان در رویداد احتمالاً می توانند ظاهر آواتارهای خود و موارد دیگر را کنترل کنند.
با جهانی شدن جمعیت چند به چند، هم سازمان‌ها و هم کاربران احتمالاً با چالش‌هایی در همکاری با پیشینه‌های متنوع و سیاست‌های جدید که ایمنی کاربر و هنجارهای فرهنگی را تضمین می‌کند، مواجه خواهند شد. زمان طراحی موتورهای یادگیری ماشینی را در نظر بگیرید که به کاربر اجازه می‌دهد فضای شخصی مجازی یک آواتار را ایجاد کند، محتوای غیرقانونی را محدود کند، و مجموعه‌ای از سفارشی‌سازی‌های آواتار را ارائه کند، همگی در عین حال که تفاوت‌های فرهنگی و قوانین را در نظر می‌گیرند.
طوفان کامل اینجاست
دنیای مجازی و پتانسیل آنها به طور غیرقابل انکاری هیجان انگیز هستند و رهبران سازمانی به طور فزاینده ای پتانسیل تسریع توسعه خود را می بینند. در یک زمان پرتلاطم، با نامطمئن بودن یا لغو کامل سفر و گردهمایی‌های حضوری، کسب‌وکارها به دنبال تجربیات مجازی بیشتری برای برگزاری رویدادها و تجربیات هستند تا به کاربران بسیاری از آنها بستری برای برقراری ارتباط و همکاری بدهند.
با ورود جهان به مرحله همگرایی فناوری، توسعه، اجرا و دسترسی به دنیای مجازی آسان تر خواهد شد. مدل‌سازی سه‌بعدی همچنان بهبود می‌یابد و به انسان‌ها و محتوای دیجیتال واقعی‌تر وام می‌دهد. تشخیص صدا و هوش مصنوعی تعامل فزاینده‌ای یکپارچه بین فرمان کاربر و هدست‌ها را ممکن می‌سازد. AR به سرعت در حال پیشرفت به سمت پوشاک مبتنی بر مصرف کننده است. ضبط 360 درجه به سرعت در حال پیشرفت است، به خصوص با بهبود دوربین در دستگاه های تلفن همراه و ترکیب فناوری جدید. ارائه دهندگان ارتباطات در حال گسترش 5G هستند که سرعت پردازش سریع را ممکن می کند. و رایانش ابری ابر مقیاس پردازش را در لبه و در هر مکان در هر زمان ممکن می‌سازد.
با این فناوری‌های همگرا و جهانی که به سمت همکاری‌های مجازی و همهجانبه حرکت می‌کند، احتمالاً شاهد تغییری خواهیم بود: از توسعه راه‌حل‌های AR و VR فردی به ایجاد جهان‌های مجازی سفارشی‌شده که به افراد اجازه می‌دهد با دیگران درگیر شوند. طوفان فن آوری کامل اینجاست، واقعیت جدید دنیای مجازی در حال ایجاد است و شرکت ها همکاری و تعامل بین فردی را به سطح بالاتری می برند.
فروشگاه ساز زیبیلکا شما را با دنیای شگفت انگیز مجازی پیوند خواهد زد.
